Rozdział 8 - Testowanie kodu - Given..when..then

Istnieje popularna konwencja definiująca, jak testy jednostkowe powinny być ustrukturyzowane. Zakłada ona, iż:

1. Na początku testu przygotowujemy dane, które posłużą jako dane wejściowe, na których testowana metoda będzie działać. Ta część testu nazywa się given.
2. Następnie, wywołujemy testowaną metodę na danych przygotowanych w punkcie pierwszym. Ta część testu to when.
3. Na końcu testu sprawdzamy, czy wynik zwrócony przez metodę wywołaną w punkcie drugim jest zgodne z naszymi oczekiwaniami. Ta ostatnia część testu to then.

Konstruując test w ten sposób dostajemy logiczną całość:

1. dla takich a takich danych (given),
2. gdy wykonam taką metodę (when),
3. powinienem otrzymać taki a taki rezultat (then).

Spójrzmy na przykład jednego z testów z poprzedniego programu napisanego w taki właśnie sposób. Dla porównania dodana została także poprzednia wersja tego testu:

public static void doKwadratu_wartoscDodatnia_wartoscPodniesionaDoKwadratu() {
  int wynik = doKwadratu(20);
  assertEquals(400, wynik);
}

public static void doKwadratu_wartoscDodatnia_wartoscPodniesionaDoKwadratu2() {
  // given
  int liczba = 20;

  // when
  int wynik = doKwadratu(liczba);

  // then
  assertEquals(400, wynik);
}

Druga metoda stosuje opisaną powyżej konwencję – komentarzami oddzieliliśmy od siebie poszczególne części testu. Ze względu na czytelność, testy są często pisane w ten właśnie sposób.

Nasz test jest prosty i w zasadzie nie ma potrzeby na tworzenie zmiennej liczba tylko po to, by przypisać do niej wartość i użyć jej jako argument metody doKwadratu. Celem było ukazanie przykładu konwencji given .. when .. then. Mniej skomplikowane testy możemy zapisywać zwięźlej, nie korzystając z konwencji given .. when .. then. Wszystko zależy od tego, którą wersję z testów uważamy za czytelniejszą i łatwiejszą do zrozumienia przez innych programistów.